Communicatie-adviseur en Princelid Evert van Wijk ('t Zwin) heeft op professioneel gebied zijn sporen verdiend in zowel Nederland als in Vlaanderen. Maar succesvol werken in Vlaanderen lukte niet meteen. Hij schreef er een verhelderend boek over. "Wat die 'arrogante' Ollander niet begrijpt is dat hij dat negatieve imago voor een groot deel over zichzelf afroept."

Evert van Wijk dacht het meer dan 25 jaar geleden snel in België te gaan maken, maar aanvankelijk viel hij zowat in alle valkuilen waarin Nederlanders terechtkomen als ze zich onvoldoende hebben verdiept in de gigantische cultuurkloof tussen Vlaanderen en Nederland. Hij werkte als communicatieadviseur voor Belgische en Nederlandse opdrachtgevers. Ook werkt hij sinds begin 2000 voor politieke opdrachtgevers in België: partijleiders, ministers en diverse premiers en minister-presidenten van  Open VLD, CD&V en N-Va. Bewust niet te lang voor een en dezelfde partij, want hij wil niet te veel geassocieerd worden met een politieke kleur. In Valse Vrienden deelt hij als een soort Kuifje in België zijn privé- en werkervaringen.

Zelfbewust

"Wij Nederlanders zijn een zelfbewust volkje. Trots op onze geschiedenis, trots op onze natie. We gaan er gemakshalve van uit dat de rest van de wereld ook zo over ons denkt. Maar in België, of beter gezegd in Vlaanderen, mooi niet dus!", stelt Evert van Wijk.

Arrogant

In zijn boek legt Evert van Wijk aan de hand van waargebeurde situaties en met een humoristische ondertoon uit waarom hij aanvankelijk in België geen voet aan de grond kreeg. "In de regel is het Belgische beeld over Nederlanders niet mals: ze zijn arrogant, gierig en ze bedriegen je waar je bijstaat. Meestal slaagt de gereserveerde Belg er goed in om dat beeld voor zich te houden. Maar wat die 'arrogante' Ollander niet begrijpt is dat hij dat negatieve imago voor een groot deel over zichzelf afroept. Want nog altijd hebben veel Nederlanders een houding als zou onze zuiderbuur een soort achtergebleven nakomertje zijn: wel lief en best ook wel grappig, maar ook een beetje sullig en dommig. Als je dat als Nederlander uitstraalt dan maak je in België natuurlijk niet echt makkelijk vrienden..."

Mantel der liefde

Lang werd die valse vriendschap tussen België en Nederland volgens Evert van Wijk van beide kanten met een soort politiek correcte mantel der liefde bedekt. "Belgen hebben niet de gewoonte om te zeggen wat ze werkelijk denken en Nederlanders beseffen onvoldoende dat hun paternalistische opstelling bij Belgen vaak werkt als een rode lap op een stier."

Enkele citaten uit het boek:

'Uit een poll van de Vlaamse muziekzender studio Brussel bleek dat Hollanders op Belgische festivals absolute personae non gratae zijn. De vraag die gesteld werd, was wat er vooral verbannen moest worden op muziekfestivals.'

'Wat Vlamingen over Nederlanders zeggen, is vaak zo tenenkrullend dat als Vlamingen hetzelfde zouden zeggen over Turken of Marokkanen, ze heel wat aanklachten aan hun broek zouden hebben hangen wegens racisme...'

'Een Belgische politicus heeft ooit uitgerekend dat als China hetzelfde aantal ministers per hoofd van de bevolking zou hebben als België, je met al die ministers een gigantisch olympisch voetbalstadion zou kunnen vullen.'