Louise Glück : Parable of the Swans vertaald door Willy Martin

Corona 2.0 staat ons op dit ogenblik niet langer toe fysiek bijeen te komen, maar toch blijven we graag samen taal en cultuur delen, in het Nederlands én in andere talen. Vandaar als bijlage een gedicht van Louise Glück in het Engels met Nederlandse vertaling.  

 

"Parable of the Swans" is een gedicht van de hand van Louise Glück (New York, 1942), tot voor kort weinigen onder ons bekend, maar sinds 8 oktober 2020, de dag waarop ze de Nobelprijs literatuur won, wereldberoemd. Het verscheen in 1996 in Meadowlands, een bundel die 45 gedichten bevat, waaronder 9 'parabels'. In de 'Parable of the Swans' staat de relatie man-vrouw in het huwelijk centraal. Glück doorbreekt daarbij een aantal verwachtingspatronen / opvattingen / mythes. Zo, bijvoorbeeld, breekt zij met de mythe van de monogame zwaan of verweeft zij in de parabel het verhaal van Odysseus en Penelope, waarbij de vrouw (Penelope) helemaal niet zo trouw blijkt te zijn ... Louise Glück schrijft sober en nuchter, in een taal die door haar schijnbare eenvoud op proza lijkt, een proza dat door zijn cadans, densiteit en spankracht dan weer poëtisch aandoet en, hoe dan ook, weet te ontroeren.

 

 

DE PARABEL VAN DE ZWANEN

 

Op een klein meer aan het andere

eind van de wereld, woonden

twee zwanen. Zoals alle zwanen

besteedden zij ruim driekwart van de dag nauwlettend kijkend

naar zichzelf in het attente water, terwijl

wat overbleef aan tijd naar de geliefde andere

ging. Zo

danken zij hun faam als minnaars

vooral aan narcisme, wat weinig

tijd laat voor

meer gewoon plezier. Maar

het lot had andere plannen: na tien jaar kwamen zij

terecht in slijmerig water; wat ook het vuil mocht zijn, het

bleef aan het kleed van het mannetje hangen, meteen

werden zijn veren grijs; en tegelijk

werd ook het ware doel van zijn

buigzame hals duidelijk. Zoveel

beweging op het uitgestrekte meer, zoveel

had hij gemist! Vroeg of laat in een lang

leven samen, komt elk paar onverwachts iets tegen

zoals dit, een of ander

drama dat tot onheil

leidt. Dit

gebeurt niet zomaar zonder reden: de liefde

wordt op de proef gesteld en vraagt om

nieuwe formulering van haar complexiteit.

Aldus kwam aan het licht dat beiden, man en vrouw,

niet voeren onder dezelfde vlag: waar

hij geloofde dat liefde

was wat iemand voelde in zijn hart

geloofde zij

liefde was wat iemand deed. Maar dit is geen

simpel verhaal over de onbetrouwbare aard

van de man, waarbij de vage definitie van zuiverheid

bij zwanen dienst doet als bewijs. Het is

een relaas over arglist en naïviteit. Tien jaar lang

sloeg de vrouw de man nauwkeurig gade; zij stoeide met haar vrijers

wanneer hij sliep of wanneer hij

genoeglijk verdiept was in het water,

terwijl de impulsieve man

zich gewoon gedroeg, volgens

de grillen van het ogenblik. Op het modderachtig water

kibbelden zij nog wat, in het langzaam wijkend licht,

tot het gekibbel geleidelijk

aan onverstaanbaar werd

deel van hun lied

enige tijd nadien.

 

Willy Martin, vertaling van Louise Glück, Parable of the Swans (Meadowlands, 1996), oktober 2020

 

 

Parable of the Swans

By Louise Glück

 

On a small lake off

the map of the world, two

swans lived. As swans,

they spent eighty percent of the day studying

themselves in the attentive water and

twenty percent ministering to the beloved

other. Thus

their fame as lovers stems

chiefly from narcissism, which leaves

so little leisure for

more general cruising. But

fate had other plans: after ten years, they hit

slimy water; whatever the filth was, it

clung to the male’s plumage, which turned

instantly gray; simultaneously,

the true purpose of his neck’s

flexible design revealed itself. So much

action on the flat lake, so much

he’s missed! Sooner or later in a long

life together, every couple encounters

some emergency like this, some

drama which results

in harm. This

occurs for a reason: to test

love and to demand

fresh articulation of its complex terms.

So it came to light that the male and female

flew under different banners: whereas

the male believed that love

was what one felt in one’s heart

the female believed

love was what one did. But this is not

a little story about the male’s

inherent corruption, using as evidence the swan’s

sleazy definition of purity. It is

a story of guile and innocence. For ten years

the female studied the male; she dallied

when he slept or when he was

conveniently absorbed in the water,

while the spontaneous male

acted casually, on

the whim of the moment. On the muddy water

they bickered awhile, in the fading light,

until the bickering grew

slowly abstract, becoming

part of their song

after a little longer.

 

"Parable of the Swans" by Louise Glück, from Meadowlands. Copyright © 1996 by Louise Glück. Used by permission of HarperCollins Publishers, www.harpercollins.com.

Source: Meadowlands (The Ecco Press, 1996)