zoomvergadering

            Beste vrienden van de Orde van den Prince Westhoek, wij waren er weer, In de virtuele ruimte, lachend en blij bekende gezichten weer te zien.

            Jean mocht de spits afbijten. Hij deed dit met zijn gekende humor: Karel kreeg een boekenbon, zo ook Pierre-Paul. Beiden waren zij ondervoorzitter resp penningmeester gedurende 3 resp 9 jaar. Het geschenk was dan ook navenant reusachtig. De balans tussen transpiratie en inspiratie was bij beide heren perfect vond Jean.

            Paul herinnerde iedereen aan de actie van het NT&C. Marie wenst van ons te vernemen hoe vreemden kijken naar onze gebruiken en uitdrukkingen. Maar bovendien wenst zij te vernemen hoe wij zelf tegen onze eigenaardigheden aankijken. Wij krijgen tijd tot 2 maart, maar in het Westvlaams is dat 16 maart.

            Een klein voorbeeld?  “ ’t finste is zen oar”  of “ wiens zn haor got er tegn toen zeèr doen,” of “ en is èklid lik è rauwn andjoen” of “ zwigt en doe foèrt” zegt Marc. Er zijn er nog in mijn portfolio, maar die zijn eer voor oren dan voor ogen geschikt.

            “Het mag en moet ludiek zijn” zegt Marie, en Josette treedt haar bij.

“Maar”,voegt Josette eraan toe:”het gaat ook over gewoonten en gebruiken, die wij normaal vinden, maar die anderen heel vreemd vinden, of in voorkomend geval die wijzelf ook maar “ lala” vinden.

            Toen startte Paul de lectuur van een tekst van Koen over “ Wildevrouw”, het recente boek van Jeroen Olyslaegers.

“Wij Vlamingen hebben iets met geschiedenis, vooral met onze geschiedenis; kijk maar naar Stefan Hertmans, Jooren Vermeersch, Kristof Vekeman en nu Jeroen Olyslaegers. Wij zijn gefascineerd door de strijd van het individu tegen de gemeenschap, en de haat-liefde verhouding met religie.”

“Dit werk lijkt wel het magnum opus van Olyslaegers. Het verhaal speelt zich af in het Antwerpen van de zestiende eeuw. Het is een stad die kolkt van de literaire en wetenschappelijke vrijheid. Het is een gelaagde roman waar heel grondig historisch onderzoek aan voorafging. Het gaat over politieke correctheid en valsheid. Het gaat over  big  brother” 400 jaar voor 1984. Hij schrijft een moderne taal met heel veel neologismen. En het leest als een trein. Om de tien pagina’s moet je naar adem happen en een slok drinken.

            Dan dient Ivan Ollevier zich aan. Hij heeft wat ge-antichambreerd, is in Veurne geboren en dus is de reis naar Lo voorspoedig verlopen. Maar zodra Paul hem het woord verleent steekt hij van wal. Hij is germanist van opleiding in Ugent en werkt van bij de start als journalist . Het verenigd Konikrijk is zijn “ rijk” sinds 1998. Het “ onzalige ?” referendum van David Cameron heeft inderdaad geleid tot jaren van chaos. Het heeft het land gespleten in remainers en believers Het Verenigd Koninkrijk is een heel onverenigd koninkrijk geworden. De kloof tussen arm en rijk is al veel groter dan bij ons. De discussie is niet beslecht: de remainers zijn voorstander van een open economie met een open competitie. De leavers zien als een balk in het oog het gebrek van democratische controle op de beslissingen van de Europese Commissie. Er zijn zelfs huwelijken die splitten als gevolg van de heel emotionele benadering van de EU- problematiek. De dood van Diana bracht ongeveer hetzelfde niveau van passie met zich mee.”

            Er is een merkwaardige parallel tussen het Corona verhaal en het EU verhaal: de leavers zijn heel vaak tegenstanders van een lockdown, de remainers daarentegen zijn vaak meer solidair met de zwakkeren in de maatschappij.

            Bovendien staat de stemming in Schotland bijna haaks op de Engelse houding. Het onafhankelijkheidsstreven kreeg een ferme boost door de Brexit.

Premier Sturgeon hoopt de parlementsverkiezingen van mei 2021 te winnen. Zij verklaart onmiddellijk erna een referendum over Schotse onafhankelijkheid op te starten, alhoewel Boris Johnson aangeeft dit te willen verbieden, en hij kan dat. Wij krijgen stilaan Catalaanse toestanden. Het handelsvolume met Engeland is 5 keer groter dan dat met de EU: dus zo anti-Engeland kunnen de schotten niet zijn.

            Nu de Brexit een feit is kan men zich de vraag stellen naar de gevolgen voor ons op het vasteland. Gelukkig is er een akkoord met de EU en is de chaos min of meer te overzien. Voor de gewone reiziger zal een internationale reispas nodig zijn om het land binnen te komen, en dit vanaf 1 oktober  2021. De bureaucratie die de leavers aan Europa verweten keert als een boemerang terug : een immense douane- activiteit trekt zich langzaam, al te langzaam op gang. Men noteert momenteel een vermindering van de Britse export met 68%, wat uiteraard aanleiding zal geven tot verminderde tewerkstelling. In Noord-Ierland is er al een ernstig tekort aan levensmiddelen. Vlaanderen heeft zich goed voorbereid en voor een deel andere afzetmarkten gezocht en gevonden.

            De visvangst is een klein probleem in cijfers, maar een heel groot emotioneel probleem voor de modale Brit en zeker voor de kustbewoners. De uitspraak dat de “ vissen nu gelukkig zijn omdat zij Brits zijn” zette nogal wat kwaad bloed. Heel de visserij-sector is nog artisanaal: velen varen zonder radar, met oude schuiten, die vaak nog met touwen op het strand worden getrokken om de vis te lossen… Bovendien heeft Johnson met zijn deal bereikt dat de Europese vissers nog gedurende vele jaren mogen vissen als voorheen.

            De Brexit gaat inderdaad minder over economie dan over sentiment. De modale Brit beschouwt de zee als een grote slotgracht waarachter het leven veilig lijkt. De zee heeft Hitler op afstand gehouden, de Spaanse Armada heeft het moeten afleggen tegen de zee en in 1940 is het de zee die de Britten uit Duinkerke heeft teruggebracht.

            Het akkoord met de EU gaat helemaal niet over de dienstensector, en die draagt voor 80 % bij aan het handelsvolume. Wij zij geen maakeconomie meer, maar een diensteneconomie. De Londense City is nu al zijn eerste plaats verloren aan Amsterdam.

            De uiteenzetting van Ivan Ollevier was helder en mooi gestructureerd. Alle gezichten waren gespannen en geboeid. Dus waren er veel vragen.

            Dag beet de spits af en vroeg wat Boris bezield heeft om dan toch voor die Brexit te gaan. Hij was vroeger een groot voorstander voor het toetreden van Turkije tot de EU, en zelf verlaat hij die?

            Het antwoord is ontnuchterend helder: Boris wil een historische naam verwerven.

            Pol stelt dat Prince Charles de huur opstrijkt van enkele duizenden woningen en van nogal wat hectaren land. GB is nog steeds een land van groot grondbezit? Jawel, is het antwoord, UK heeft een klasse maatschappij. Je kan heel rijk worden maar toch tot een low class behoren. Afkomst bepaalt grotendeels je plaats in de maatschappij. Ook je taalgebruik en je schoolbezoek bepalen voor de rest van jouw leven je plek in het geheel. Wat velen niet weten is dat Tatchter een ferme knauw heeft gegeven aan de klasse maatschapij ten voordele van de meritocratie .

            Dus gaat Pol verder, ligt hun vertrek niet in de logica der dingen? Inderdaad, de vraag was niet of de Britten zouden vertrekken, maar wel wanneer dit zou gebeuren. Zij beschouwden de EU als een marktplaats en hadden helemaal geen notie van politieke eenmaking, de eigenlijke motor van het opstarten van de EU.

            Paul vraagt naar de kloof in de politieke partijen. Die is heel groot in alle partijen, vooral in die van de conservatieven. De Liberalen zijn de enigen die geen kloof kennen. De Schotse Nationalisten zijn “ remain “ gebleven en spelen dat nu uit in hun ”leave” campagne, d.w.z.in hun onafhankelijkheidsstreven.

Jeremy Corbin zag in de EU een complot van het groot kapitaal en heeft dus nooit positie ingenomen, omdat hij wel wist dat heel veel socialisten “remain” dachten.

            Josette vraagt naar de kans dat het tot een “Brexin” komt. “Dat zou kunnen“ antwoordt de spreker, “ maar dat kan nog 10 jaar duren”. De meesten willen gewoon aan het werk, want een brexin houdt weer jaren van onderhandelen en van re-organiseren in. Trouwens de economie van het UK is de derde grootste van Europa. Hun economie is heel flexibel en de regering van Boris Johnson is van plan massief te investeren in de economie.

            Op de vraag hoe het komt dat UK zo goed scoort met zijn vaccinatiecampagne is het antwoord dat de erudiete en sluwe en avontuurlijke Boris Johnson heeft gegokt en goed heeft gegokt: in de match met de EU is het nu 1 – 0 voor UK.

            Lieven vraagt of Noord-Ierland goed op weg is naar integratie met Ierland? “ Dat zou kunnen een goede eerste stap zijn. Immers de meeste Noord-Ieren waren anti Brexit gezind.

Er groeit een evenwicht tussen katholieken en protestanten: veel protestanten gaan studeren in UK en blijven daar werken en wonen. Dus dat zou daar kunnen veranderen, alhoewel de Unionisten nooit echt hebben ontwapend!!!

            Monique merkt op dat Generaal de Gaulle wellicht gelijk had toe hij de Britten geen toegang tot Europa wou verlenen. Hebben zij niet de tweedracht in Europa versterkt?

            Ivan antwoordt: is het democratisch deficit in Europa niet een reëel probleem? Wie kan vijf namen noemen van europese commissarissen?

            En het doek valt over de heel minzame spreker die een spontaan applaus ontvangt terwijl hij virtueel naar huis rijdt.

            Paul heeft nog wat prettige mededelingen:

Er zijn 5, ja vijf kandidaat-leden:

Jan Verstraete

Dirk  Vonckx

Dimitri Desmet

Dagmar Dewulf

Marc Bosquet

            Straks hebben wij nog een mooi programma:

Klaas Rommelaere op 22 maart

Rik van Cauwelaert op 26 april

Jooren Vermeersch  op 31 mei

Stefan Hertmans op 28 juni

Op 27 september Benjamin Herman met Monique, Dag en Pol over Clem Schouwenaers en papa Daniël.

En in de loop van de zomer is er een bezoek aan het Kunstenfestival in Watou. Dit wordt geleid door oa Chantal Pattyn.

Pol overweegt een programma te maken van een hele dag en ééntje van een halve dag. Dit wordt duidelijk vervolgd.

Pol Sansen, Poperinge de dag na Aswoensdag