Afdeling Curaçao huldigt beste leerlingen Nederlands
Op een feestelijke bijeenkomst werden begin juli de leerlingen met de hoogste cijfers voor Nederlands aan de havo/vwo-scholen op Curaçao extra in het zonnetje gezet door de afdeling Curaçao. Voor toekomstig succes bij studie en beroep is het belangrijk dat leerlingen voldoende vaardig zijn in Nederlands, naast andere talen natuurlijk. De afdeling Curaçao richt zich vooral op de ontwikkeling van taal en onderwijs aan onze jeugd en jongeren. Het Nederlands is - naast Papiamentu en Engels - een van de officiële talen op Curaçao. Het is een examenvak en meestal is het op havo/vwo ook de dominante instructietaal.
De situatie van moedertaal en instructietaal in het Curaçaose onderwijs is complex en uitdagend. Maar voor studiesucces blijft het vaardig zijn in de Nederlandse taal essentieel. Veel geslaagde vwo- en havoleerlingen gaan immers in Nederland studeren of ze kiezen voor een Nederlandstalige opleiding aan de lokale universiteit. Genoeg reden om je het Nederlands goed eigen te maken. En dé gelegenheid voor onze afdeling om degenen te bejubelen die het beste eindcijfer voor Nederlands hadden gehaald.
Het was de derde maal dat de Orde de voor Nederlands best geslaagden van havo/vwo eer bewees. In 2021 werd het gecompliceerd in verband met Covid. Veel diploma-uitreikingen vonden toen eenvoudig klassikaal of in groepen plaats. In 2020 was de eerste huldiging. Op deze bijeenkomst van afgelopen juli was de lokale pers aanwezig. Er is ook aandacht aan besteed in de kranten Amigoe, Antilliaans Dagblad en Extra. Verder was fotograaf Mishana van Alka Graphic Designs aanwezig. Zij heeft veel mooie foto’s gemaakt, waarvan we in dit verslag slechts een kleine selectie kunnen opnemen.
De start
De gasten werden verwelkomd met een glas bubbels en welkom geheten door ceremoniemeester Fred Rabeling. Voorzitter Gerry Lendering lichtte vervolgens het waarom van deze avond toe. De laatste twee jaar werd de voorbereiding van de leerlingen op het examen gehinderd door corona. Ook voor de docenten was het moeilijk: digitale lessen en opdrachten verzorgen en werken met Teams of Zoom vroegen de nodige extra inspanningen. Voor de schooldirecties was het een heel gepuzzel om volgens de normen van protocollen de zaken telkens weer anders te organiseren. En dan het thuisfront: onderwijs ging een flinke plaats innemen binnen de gezinnen. Een 'grootsere' viering dan anders, uit respect en waardering voor allen, was daarom op zijn plaats, aldus Gerry.
Marion Thomasia citeerde een klein versje over 'geslaagd zijn'. Vervolgens gaf examinator Jolanda Caldera een mooie speech over het examen en het verloop van een bewogen examenjaar. We waren alweer bijna vergeten dat de scholen afgelopen januari ook enkele weken dicht waren vanwege corona. Wie over alle examenverwikkelingen hoorde die Jolanda memoreerde, kan niet anders dan constateren dat de prestatie van de leerlingen extra knap is.
Traditiegetrouw werd een gedicht voorgedragen. Christa Weijer had een gedicht gekozen over de start van geletterdheid in het Nederlands voor de leerlingen: Boom, roos, vis van Sjoerd Kuyper.
Boom, roos, vis
Ik leerde boom:
een b, en dan twee
rondjes. Zo: oo.
Dan nog de m
en daar stond boom.
Ik kocht een schrift
en in het schrift
schreef ik een boek.
Boom, schreef ik,
boom, boom, boom
- op ieder blad
een boom.
Het stond zó vol
met bomen,
dat ik dacht:
dit is een boek
over een bos
Ik leerde roos:
de r en weer
die oo en dan
de s van Sjoerd.
En ik kocht
nóg een schrift
en ik schreef
wéér een boek.
Roos schreef ik,
roos, roos, roos,
en dacht: een boek
zó vol met rozen
is een boek
over een tuin.
Dat was boek twee.
Daarna schreef ik
een boek over de zee.
--------------------------------
Sjoerd Kuyper, uit: Zeepziederij de Adelaar, 1994
De ceremonie
Vervolgens werden per school de laureaten naar voren geroepen en gehuldigd. Ze vertelden over hun toekomstplannen. En ze ontvingen ieder een certificaat, een boekenbon en het tweetalige boek Kon Nanzi a nèk Shon Arei / Hoe Nanzi de koning beetnam van Nilda Pinto uit 2006. Dit boek werd geschonken door het Instituto Raúl Römer.
Een overzicht van de knappe leerlingen:
- Dr. Albert Schweitzer havo/vwo: Kim Hagedoorn (havo) en Ilse Mulder (vwo) (Ilse kon niet aanwezig zijn en staat dus niet op de foto’s). Certificaten werden uitgereikt door Paul Kok en Marion Thomasia-Keiren.
- Kolegio Alejandro Paula: Rayla Heuijmans (havo) en Thaïshmara Zimmerman (vwo). Certificaten werden uitgereikt door Christa Weijer en Sidney Joubert.
- Maria Immaculata Lyceum: Jayson Jonker en Destiny Raphaela (beiden havo, met dezelfde uitslag) en Noah Zeeman (vwo). Certificaten werden uitgereikt door Frans Heiligers en Gerry Lendering-Hermsen.
- Radulphus College: Joanna Fontilus en Anique Jilesen (beiden havo, met dezelfde uitslag) en Wilson Rong (vwo). Certificaten werden uitgereikt door Rose-Anne Maria-Callewaart en Fred Rabeling.
Poëzie van Elis Juliana
Tussen de uitreikingen door droeg Sidney Joubert twee gedichten voor van Elis Juliana uit de bundel OP I, zowel in het Nederlands als in het Papiamentu. We nemen ze hier beide op, in beide talen. De vertaling van Fred de Haas komt uit de bundel Hé Patu – Waggeleend. 20 gedichten van Elis Juliana, gekozen, vertaald en bewerkt door Fred de Haas. Het gezelschap hing aan de lippen van Sidney.
|
Balor
E yu di mi a bai fiesta bini kas mashá kontentu k’un oroplan’i bleki, su bonèchi di karton, dos blas, sinku mangel den un sak’i plèstik.
Ku chèrchè m’a bis’é: Nan lo n’ ta‘tin kaminda pa nan tira porkeria ma abo sí mester a hiba un regal’i dies florin.
Anochi m’a drumi soña ku e tin diesocho aña. El a bai dal un kareda ku nos outo di famia, dal e kibra den muraya i or’e tata a grita yora mi yu a sakudí kabes puntra kara seku asina: Ta kiko Mano? Ta p’un outo porkeria bo ta kreis? |
Waarde
Mijn zoontje kwam van een verjaardag, Stralend, met een blijde lach, Een vliegtuigje van blik, Kartonnen hoedje voor een prik, Ballonnen, snoepjes en gebak En alles in een plastic zak.
Ik maakte toen een grap en zei: ‘Ze wisten zeker niet waar zij Hun rotzooi moesten gooien; Maar jíj moest voor een tientje Gul met kadootjes strooien!’
Vannacht had ik een droom: hij was al achttien En in onze auto Wat gaan rijden. Halt! En total loss tegen een muur geknald! En toen zijn pappa misbaar maakte, Heeft hij mij ’n kool gestoofd; Hij schudde slechts zijn wijze hoofd En sprak toen droogjes (stuk op lik): ‘Maar beste man, maak je niet dik! ’T is maar een auto! Rotzooi! Blik!’ |
Elis Juliana uit: OPI I, 1979, p. 49 vert. Fred de Haas
|
Bekita
Bekita dams a kanga shimis pronka drenta sal’i balia k’un finura k’un koketa kada paso na su tempu kada zoya na midí Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
Hernan di: E dams akí ai ta flor pa hasi bunita; yena sala ku perfume hari saka djent’i oro zoya renchi di makurá Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
Ma or’un pachi prufiá a bai lamantá Bekita pa é tum’aden k’e tumba el a keda babuká kon e mosa tantu lesma por a para serená Békitá, Békitá, pa ken b’a tumá Békitá, Békitá, pa ken b’a mirá Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
|
Bekita
Bekita nam deftig haar rokken op, Liep nuffig de danszaal in; Ze glimlachte koket: Haar passen welgekozen, Haar heupwieg afgewogen, Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
De heren zeiden: ‘Ach! Het is een fraaie bloem - méér niet - Die de zaal haar geuren biedt; Ze lacht! Je ziet haar gouden tand! Haar oorbellen van bloedkoraal… díe schommelen parmant…’ Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
Maar toen een oude man Het lef had - typisch Moemba! - Haar te vragen voor een tumba, Was hij stomverbaasd Dat zo’n ranke, tere dame Zich zó in ’t schudden kon bekwamen! Békitá, Békitá Waar ging je in de leer? Békitá, Békitá Waar ging men zó tekeer? Békitá! Békitá! Békitá! Békitá!
|
Elis Juliana uit: OPI II, 1980, p. 9 vert.Fred de Haas
NB: De tumba is een zeer ritmische Antilliaanse dans. In de voordracht van dit gedicht zou bij voorkeur een 2/4 maat moeten doorklinken. De naam Bekita wordt in dit gedicht dubbel geaccentueerd. In plaats van de klemtoon normaal op de vóórlaatste lettergreep te laten vallen, plaatst de auteur twee accenttekens met het oog op de voordracht.
En daarna
Na de huldiging en de foto voor de krant nodigde Paul Kok iedereen uit voor gezellig samenzijn met een drankje en een toastje. De Orde van den Prince wenst de leerlingen en hun familie van harte proficiat met deze prachtige prestatie en natuurlijk heel veel geluk voor de toekomst!
