Melissa Schuring met 'Crazy, cool en mind-blowing, over de X-factor van Engelse woorden in het Nederlands van Vlaamse kinderen'

Onze voorzitter opende de vergadering en zag 2 lege stoelen, stille getuigen van Lieve De Letter en van Herman Van Hemeldonck, van wie we afscheid hebben moeten nemen. Lieve en Herman waren erbij in onze gedachten.

Na het diner gaven we het woord aan de spreekster van de avond, mevrouw Melissa Schuring. In haar voordracht ‘Crazy, cool en mindblowing. Over de X-factor van Engelse woorden in het Nederlands van Vlaamse kinderen’ bespreekt mevrouw Schuring, een gedreven taalkundige die zich de afgelopen jaren heeft verdiept in het gebruik van Engelse woorden door Vlaamse kinderen, data uit haar doctoraat hierover.

In haar inleiding werden we eraan herinnerd waarom het Engels dé wereldtaal is en kregen we een (recente) historiek van de taal in Vlaanderen. De ‘pitfalls’ (om ook maar eens een E woord te gebruiken!) van deze studie en het ontnuchterende verschil tussen perceptie en data werd andermaal bewezen.

In haar proefschrift onderzocht zij hoe Vlaamse kinderen zich leren te verhouden tot Engelse woorden (crazy, upgraden, oh my god) in het Nederlands, enerzijds of kinderen deze Engelse woorden koppelen aan specifieke domeinen (sport, IT) en bepaalde rollen (voetballer, gamer), anderzijds ook of ze Engelse woorden koppelen aan jongerentaal. Om die doelen te bereiken, stelde ze een groep van 26 kinderen samen, met een leeftijd tussen 6 en 13 jaar, om deel te nemen aan een uitgebreide studie met 8 taken (waaronder een rollenspel, een interview met een onderzoeker en een groepsgesprek). Die taken stemde ze af op de jonge doelgroep door middel van 9 kindvriendelijke strategieën (bv. een comfortabele onderzoekssetting en extra visuele ondersteuning). In zijn totaliteit werden op die manier 131 uur videomateriaal verzameld dat omgezet werd in tekst tot meer dan 50.000 zinnen. In die zinnen werd vervolgens aan de hand van een uitgebreide beslissingsboom op zoek gegaan naar alle Engelse woorden.

Allereerst bevestigen de resultaten dat Engels inderdaad geassocieerd wordt met specifieke domeinen en sociale rollen (Engels als een domeinspecifieke hotspot) en met een kenmerkende leeftijdsgroep: tieners (Engels als een markeerder van jongerentaal). Bovenal lijken de kinderen in deze studie dat duidelijk te beseffen. Zo passen ze het aantal Engelse woorden aan wanneer ze een domeinspecifieke rol (bv. gamer of boer) imiteren: voor hun imitatie van een gamer gebruiken ze veel meer Engelse woorden dan voor die van een boer. Daarnaast vinden we ook aanpassingen in gesprekken waarin de kinderen zichzelf zijn. In die gesprekken verhogen ze het aantal Engelse woorden wanneer ze praten met hun (tiener)vrienden en verlagen ze dat aantal wanneer de onderzoeker als gesprekspartner optreedt. Samengevat stelt het proefschrift dat het gebruik van Engelse woorden in het Nederlands van Vlaamse kinderen niet willekeurig is. Integendeel, het is afhankelijk van wie er spreekt, met wie ze spreken en welk doel daarbij vooropstaat.

Als Princen konden we de discussie over doorgedreven Engels in het hoger onderwijs niet ontwijken.

Drie nieuwe kandidaatleden werden vervolgens voorgesteld. Hierover zal bij de volgende vergadering gestemd kunnen worden:

Kristel stelde haar schoonzus voor: Katelijne Van Spaendonck studeerde in Diepenbeek, Antwerpen en Gent en is dierenarts. Zij bouwde een grote multidisciplinaire praktijk uit voor kleine huisdieren, met momenteel 4 collega’s, en is actief in het bestuur van de Kempense dierenartsen. Vroeger was zij zeer sportief en deed ze judo, nu enkel nog fitness, skiën en een beginnende poging tot golfen.  Zij houdt van verre reizen, meestal met collega’s vriendinnen en dan hebben deze reizen vaak te maken met apen (gorilla’s in Oeganda, oeran oetangs in Borneo, maki aapjes in Madagascar,…). Stadsbezoeken en culturele uitstapjes doet ze graag samen met haar dochter.  Ze houdt van fotografie en digitale toepassingen hiermee. En ze is ook fan van lekker eten, en dan kan ze rekenen op het gezelschap van haar echtgenoot.  Het boek ‘de trap van steen en wolken’ van Johan Daisne, verplichte lectuur in de humaniora, is haar bijgebleven en wakkerde haar leeshonger en interesse in literatuur aan.  Bij de Prince wil zij graag interessante voordrachten horen en fijne mensen leren kennen in de geest van ‘amicitia en tolerantia’.

Leen nam het woord voor Miek Desmidt. Als doctor in de diergeneeskunde en Europees geregistreerd toxicoloog werkte ze meer dan twintig jaar bij Johnson & Johnson aan de ontwikkeling van geneesmiddelen, onder andere voor infectieziekten en neurologische aandoeningen. 
Maar Miek heeft ook een scherp oog voor de betekenis van werk en leven buiten de wetenschap. Zo maakte ze in 2022 een bewuste overgang naar het onderwijs, waar ze als leerkracht biologie jonge mensen inspireert. Daarnaast zet ze zich in als vrijwilliger bij Auxilia, en gaf ze jarenlang catechese. Telkens opnieuw vertrekt ze vanuit betrokkenheid bij de ander en een oprechte interesse in groei en ontwikkeling.
Mensen uit Vosselaar herkennen haar vast en zeker als ‘de dochter van ... ‘– een titel die ze met een glimlach draagt, al is ze intussen zélf een autoriteit op vlak van wetenschap, zorg én meubelmakerij. Want samen met haar echtgenoot Maarten De Rijck behaalde ze het certificaat van meubelmaker. Hun liefde voor precisie, vakmanschap en schoonheid stopt dus niet bij het denkwerk alleen.
Miek en Maarten hebben samen drie kinderen – Arthur, Tijn en Hannah – en delen een brede culturele interesse, een passie voor planten en tuinieren, én, zo blijkt, ook een liefde voor het Sloveense dorpje Kobarid. Een passie die Maarten overigens deelt met onze voorzitter Jan!
Wat voor Leen bij Miek bijzonder aanspreekt, is haar rustige diepgang. Ze stelt scherpe vragen, zonder scherp te zijn. Ze luistert met aandacht, spreekt met bedachtzaamheid, en brengt reflectie, warmte en humor samen. Ze belichaamt in vele opzichten de geest van onze Orde: verbondenheid in verscheidenheid, dialoog boven dogma.

Tot slot mocht ik jullie Petra Meeuwis voorstellen. Petra studeerde als Nederlandse rechten aan de universiteit van Leiden. Ze is gehuwd en heeft 3 kinderen. Vanaf 1993 woonde ze gedurende 5 jaren in de Midlands in Engeland owv het werk van haar man. Tijdens die periode bestudeerde ze de Engelse taal aan de universiteit van Leicester, waarna ze vertaalwerk deed. Sinds 1998 woont de familie hier in de Kempen. Ondertussen werkt Petra als operationeel manager bij het advocatenkantoor Schuermans in Turnhout. Petra is zeer belezen en leergierig, ze is geïnteresseerd en staat open voor iedereen. Ze is een trouwe bezoeker aan de Warande en kan ook origineel uit de hoek komen: haar recentste hobby is zich ontfermen over een bijenvolk, als imker.

‘Cool’, was weer een ‘nice’ vergadering,

rapper Peter B, alias secretaris