Servische studente Nederlands blikt terug op intensieve zomercursus Nederlands in Leuven

Al jaren steunt de afdeling Land van Waas en Dendermonde I studenten Nederlands aan de universiteit van Belgrado. Ook afgelopen zomer mochten twee studenten de zogeheten zomercursus Joos Florquin volgen aan de KU Leuven. Hoe blikt de Servische studente Aleksandra Dodić terug op haar maand in Leuven? "Op 17 augustus heb ik mijn tijd doorgebracht met mensen uit OvdP. Die organisatie heeft me deze geweldige kans mogelijk gemaakt. Ik was erg enthousiast."

De afdeling Land van Waas en Dendermonde I betaalt het inschrijvingsgeld van de studenten, komt tussen in de verblijfskosten en neemt de studenten mee op zomeruitstap met onze afdeling. Dit jaar werkten we voor het eerst samen met de afdeling Leuven-Arenberg. NT&C-gewestcoördinator Frederick Basteyns nam de studenten onder zijn hoede om gezamenlijk Leuven te verkennen. Studente Aleksandra Dodić schreef een verslag van haar boeiende en rijke ervaring in Leuven.

Dit is haar originele verslag zonder correcties van onze kant.

Ann Schatteman
NT&C-verantwoordelijke Land van Waas en Dendermonde I

Het begin in Leuven

Toen ik mijn reis begon, was ik een beetje bang omdat ik nooit zo ver alleen heb gereisd. Maar toen ik in Leuven aankwam, voelde ik me erg veilig. Twee dagen later kreeg ik de kans met Frederick Basteyns [NT&C-gewestcoördinator Brabant-Oost] door de hele stad te wandelen en rondgeleid te worden. Het was een prachtige rondleiding en hij gaf me praktische tips. Ik heb mijn laptop niet meegenomen (het was kapot) en raadde Frederick me aan om lid van de Bibliotheek Tweebronnen te worden. Hij gaf me ook advies over waar ik een fiets kan verhuren, hoe sneller bij het studentenhuis te komen, en markeerde hij op een kaart van Leuven plekken die ik zou kunnen bezoeken. Natuurlijk vertelde hij me ook over zijn favoriete cafeetjes en restaurants, die ik wel bezocht!

Ik wilde een goede indruk maken (qua taal) tijdens ons gesprek, maar ik was erg nerveus omdat dit de eerste keer was dat ik langer dan een paar minuten in zijn moedertaal ga spreken, de taal die ik studeer.

De cursus

Ik heb de toelatingsexamen gedaan beter dan ik had verwacht, wat een goed teken was.

We waren gedeeld in groepen op basis van ons niveau en de collega’s in mijn groep waren een stuk ouder dan ik. Maar ik heb met hen over alles gepraat! Ik denk dat we het meest over politiek spraken en dat was ook een van de thema's van de cursus. In vier weken hadden we vier thema’s: onderwijs, justitie en misdaad, politiek en relaties.

Voor mij was het thema criminaliteit misschien het interessantst want ik heb er de meeste nieuwe woorden geleerd. Het thema politiek vond ik wat moeilijker omdat het Servische en Belgische politieke systeem zijn verschillend.

Tijdens de cursus studeerde ik regelmatig in De Bib.

Ik denk dat ik veel heb geleerd. Nu begin ik makkelijker een gesprek maar het is nog niet perfect!

Met mijn medecursisten deden we enkele activiteiten, zoals een picknick in Abdij van Park en een uitstap naar Brussel. In Brussel hadden we een heel volle dag. We wandelden door de hele stad met een gids. Hij ontmoet ons met de urbane kant van Brussel door graffiti. We bezochten ook de tentoonstelling van René Magritte in het Koninklijk Museum. Die gids was erg duidelijk en vroeg ons een paar keer om een kunstwerk op onze eigen manier uit te leggen.

Aan het einde van de cursus hadden we een eindreceptie waar we heel hartelijk werden ontvangen en afscheid namen van de zomercursus.

Uitstap met de organisatie Orde van den Prince

Op 17 augustus heb ik mijn tijd doorgebracht met mensen uit OvdP. Die organisatie heeft me deze geweldige kans mogelijk gemaakt. Ik was erg enthousiast.

In Bornem ontmoette ik Ann Schatteman en haar man, met wie ik veel heb gepraat. Onze eerste stop was de Sint-Bernardusabdij. Hier heb ik veel interessante historische feiten van deze rooms-katholieke kerk geleerd. Maar de bibliotheek daar is iets onschrifelijk! Het lijkt als een droom. Er staan eeuwenoude boeken waaruit werd geleerd. Er is ook een afgesloten deel in de bibliotheek waar verboden boeken staan.

Tijdens de lunchpauze probeerde ik zoveel mogelijk te praten met de moedertaalsprekers. Ik ben trots dat we mooie conversaties hadden.

Daarna bezochten we Kasteel d’Ursel, waar een tijdelijke tentoonstelling is geplaatst: Les Liaisons Desireuses – Over lust, verleiding en verlangen. Deze tentoonstelling gaf verschillende kunstenaars de mogelijkheid om zich uit te drukken over het thema erotiek. Dat hoeft niet iets vulgairs te beteken maar iets sensueels en emotioneel. De tentoonstelling verspreid op drie verdiepingen van dit kasteel, en onze gids was de geweldige Gudrun Van den Bulck. Haar uitleg was voor mij heel duidelijk. Ik begreep heel veel.

De kunstenaars gebruikten verschillende vormen van visuele kunst: foto’s, videoinstallaties, schilderijen, tekeningen, sculpturen, speelgoederen, borduurwerken... Kleuren en materialen waren een belangrijke motief in deze werken. Ze tonen hoe de kunstenaar dit thema zag – sensueel of erotisch? Ruw of zacht? Helder en levendig of donker en somber?

Ik wil een paar werken noemen die voor mij het meest memorabel waren.

'Embracement of imbalance' (2018) van Edith Ronse. Twee lichamen balanceren op de rand en het ziet er uit als ze gaan vallen. Ze houden vast van elkaar en ze omarmen. Ze zijn gemaakt van gips, wat iets stevigs, stabiels en sterks is. Dat symboliseert de maatschappij en de buitenwereld. Dat betekent dat de samenleving maakt ons sterker maar we zijn gewoon mensen. De omhelzing verwarmt de lichamen en die vormt een schild tegen die buitenwereld.

'FREDDO' (2022) van de Italiaanse kunstenaars Roberto en Milena Atzori. Dit werk is heel raar. Het illustreert de overgang van droom naar waakzaamheid. In die periode kan iemand illusies of hallucinaties ervaren. Voelen we ons zo tijdens de meest intieme momenten? Staat die koude kleuren voor de eeuwigheid (zoals de hemel) of afstandelijkheid?

Ik merk dat ik in werken zonder gezichten meer ben geïnteresseerd. Waar koude kleuren domineren. Ik denk dat dit komt want ik ben opgegroeid in een conservatieve maatschappij waarin openlijk praten over seksualiteit als beschamend is gezien.

Aan het einde van de dag was ik erg blij door de mensen met wie ik tijd heb doorgebracht, koffie gedronken en gepraat.

Ik denk dat dit een prachtige herinnering is!

Nog eens, mijn hartelijk dank aan de organisatie Orde van den Prince voor deze geweldige kans om België te bezoeken, te leren, ontdekken, studeren en natuurlijk genieten.

Aleksandra Dodić

Terug naar de PrincEzine (op de website)? Klik hier.