Waals-Brabant
Waals-Brabant
is een nog jonge en kleine afdeling. Ze werd op 11 december 2007 opgericht en telt thans 15 leden, maar jong en klein belet niet om dynamisch te zijn en te groeien …
Iedere vierde donderdag van de maand komen we om 19:30 uur te Grez-Doiceau samen in het restaurant met de aansprekende naam La Suggestion. Elke keer weer slagen we erin een interessante spreker en een twintigtal mensen samen te brengen. Dat impliceert dat op iedere vergadering nagenoeg alle leden aanwezig zijn en dat er ook altijd gasten komen. Een en ander creëert een sfeer van verbondenheid en gastvrijheid. Een greep uit het programma van het lopende jaar (2019-2020) kan een idee geven van wat er op zo’n avond aan bod komt. Zo bv. een lezing over ‘Belgisch’ Congo (prof. Etambala), of een over De houtsneden van Dirk La Meir (door leden van de afdeling), of over Rituelen (prof. De Dijn). Kortom, we tafelen niet alleen samen, maar wisselen ook graag met elkaar van gedachten over diverse culturele onderwerpen.
De werking van onze afdeling kan verder mooi geïllustreerd worden aan de hand van hoe we ons tienjarig jubileum hebben gevierd. Het thema van de dag luidde Taalgrens/Taalgrenzen en vond plaats à cheval, aan weerszijden van de taalgrens die Waals- van Vlaams-Brabant scheidt. We bezochten Vlaams- én Waals-Brabantse kunstenaars (Rik van Schil en Maxime van der Linden), luisterden naar een lezing over Wallonië door Guido Fonteyn en genoten tijdens het diner van woord en lied in het gezelschap van maar liefst honderdtien aanwezigen. Centraal stond de taalgrensoverschrijdende uitwisseling van taal en cultuur, in de uitnodiging aldus verwoord:
Dames Heren Princevrienden
Laat geen talen u verbieden
Laat geen grenzen u verhinderen
Om te komen naar het feest
Dat wij graag u willen bieden
Bent u eenmaal er geweest
Zult u altijd blijven dromen
Van het schone zachte glooien
Van het land dat aan weerskanten
Van de taalgrens Brabant heet.
Het uitdragen van de eigen taal en cultuur samen met het openstaan voor de taal en cultuur van de ‘ander’ ligt ook aan de grondslag van ons lopend NT&C-project Poëzie kent geen grenzen/Poésie au delà des frontières. In dat kader organiseren we (i.s.m. de afdeling Namen) poëzie-evenementen in Vlaanderen en Wallonië rond de gedichten van Maurice Carême, in het Nederlands hertaald door Isabelle Bambust en Willy Martin. Het project past binnen een inclusief maatschappijbeeld en een meertalige context. Zodoende proberen wij op een eigen, bescheiden wijze invulling te geven aan twee centrale aandachtspunten binnen de Prince: Nederlandse Taal en Cultuur (NT&C) aan de ene en amicitia en tolerantia aan de andere kant.
Wie graag met ons wil kennismaken, kan contact opnemen met onze secretaris Xavier Lesage (xavier.lesage@skynet.be).
Waals-Brabant is een afdeling van Maas-Samber-Schelde
Chaussée de Louvain 54
Agenda:
Terugblik:
Op zondag 24 oktober 2021 vond (eindelijk!) de voorstelling plaats van de bundel gedichten ‘De zomer ligt zoals een vrouw – L’été couché comme une femme’, 66 gedichten van Maurice Carême hertaald door Isabelle Bambust en Willy Martin, met tekeningen van Anne van Herreweghen (Leuven, uitgeverij P, 2020, ISBN 978-94-93138-16-2).
Meer dan 100 genodigden, Princeleden (waaronder de presidente mw. Godelieve Laureys) en andere genodigden (waaronder de schepen van cultuur van de stad Leuven mw. Denise Vandevoort) maakten er gedurende een zondagmiddag kennis met de gedichten van Maurice Carême.
Bij de boekvoorstelling waren het woord en de geest van Carême gans aanwezig. Het weerklonk in een muzikaal en poëtisch programma gebracht door Angeline van Doveren, Christophe Goedvriend, Annie van Avermaet, Angelica van Itterbeek, Anne Meerbergen, Isabelle Bambust en Willy Martin.
In de coronaperiode is er een algemeen gevoel van onbehagen omdat de dingen niet kunnen gebeuren zoals ze horen te gebeuren. Bij een overlijden kan niet op gepaste wijze de laatste eer bewezen worden aan een overledene. Dit toont het belang van rituelen aan.
Er is een enorme verscheidenheid in rituelen : grote en kleine, verheven en alledaagse, …
Eren, loven en danken (cf. ‘de laatste eer’) voor een wonder (geboorte,...) staan centraal in een ritueel. Het andere staat centraal, niet het ik.
De kracht van rituelen is sterk. De homo sapiens wordt homo sapiens door het begrafenisritueel. Het bestaan van een begrafenisritueel markeert dus het mens-zijn.
Rituelen geven duiding en betekenis (op een soort ‘poëtische’ manier). Religieuze rituelen verbinden de mens met het heilige en het Transcendente (liturgie = ‘materialreligion’).
Nieuws:
(Foto Luk Collet)
In het kader van een NT&C-project heeft de afdeling Waals-Brabant een multimediale tentoonstelling ingericht rond twaalf gedichten van de bekende Franstalige dichter en Waals-Brabander Maurice Carême. De in het Nederlands vertaalde gedichten worden door Leen Stessels en Ordelid Luk Collet uitgebeeld door middel van foto's, video's, klankopnames en installaties.
Alle leden van de Orde van den Prince zijn welkom op de tentoonstelling tijdens Les Fêtes de la Saint Martin in Tourinnes-la-Grosse op zondag 6 november en verder tijdens alle weekends van november. De tentoonstelling is te bewonderen in het huis en de tuin van 'Matinée', rue Jules Coisman 23 in Beauvechain, met prachtig uitzicht op het weidse Waals-Brabantse landschap.
Keramist
Leuk om te weten is dat keramist Max van der Linden van de karakteristieke 'kop' van Carême een klein maar fijn beeldje maakte. Van der Linden was de stichter en bezieler van de Fêtes en daarnaast promotor van culturele uitwisseling en 'samenspraak' tussen Frans- en Nederlandstaligen.
NT&C-project
De multimediale tentoonstelling is een van de zes activiteiten van de afdeling Waals-Brabant in het kader van een NT&C-project gewijd aan Maurice Carême. Andere voorbeelden: de presentatie van de dichtbundel L'été couché comme une femme/De zomer ligt zoals een vrouw (66 gedichten en hun Nederlandse vertaling door Isabelle Bambust en Ordelid Willy Martin – voor 20 euro te koop tijdens de tentoonstelling) en een literaire wandeling rond Carême.
BRABANT, IL FAUT ENCOR* QUE JE TE PARLE...
BRABANT, WE MOETEN NOG EENS PRATEN MET ELKAAR...
Corona 2.0 staat ons op dit ogenblik niet langer toe fysiek bijeen te komen, maar toch blijven we graag samen taal en cultuur delen, in het Nederlands én in andere talen. Vandaar als bijlage een gedicht van Louise Glück in het Engels met Nederlandse vertaling.
In de rubriek VARIA worden berichten opgenomen met betrekking tot zaken die relevant zijn op het gebied van de Nederlandse taal en cultuur en zich bij voorkeur binnen onze regio (Waals-Brabant)afspelen.