Poëzieweek, editie 2024

Gedichtendag (donderdag 25 januari) luidt het begin in van de Poëzieweek 2024, die loopt tot en met woensdag 31 januari. Het betreft het grootste jaarlijkse poëziefeest van de Lage Landen. Dit jaar is het thema 'Thuis'. We doen graag een oproep aan de leden om 'thuisgedichten' in te sturen.

Op de website van Poëzieweek.com wordt het thema 'Thuis' mooi ingeleid:

"Het huis van de poëzie bestaat uit meer dan louter bakstenen. Dichters bouwen huizen uit herinneringen, geuren en kleuren. Ze beschrijven de huizen van onze jeugd en de straten van onze dromen. Ze schrijven hun gedichten op een hoekje van onze keukentafel en turen naar de schilderijen aan onze muren. De mooiste woorden ontspruiten vaak op de plek waar we ons het meest thuis voelen."

Even verder lezen we dat het de bedoeling is om tijdens Poëzieweek 2024 samen grote en kleine huizen te bouwen in gedichten. Thuiskomen in steden of op het platteland, onze verzen verhuizen van streek naar streek en nieuwe en oude landen beschrijven in levendige letters.

Dat "poëzie mensen [kan] vieren, verwelkomen en zich thuis doen voelen", weten we. Dat poëzie "ook de troost van een warme thuis [kan] bieden op moeilijke momenten van afscheid, rouw en verdriet", heeft ieder van ons al meer dan eens ervaren.

"Samen schuilen onder het dak van de poëzie": hoe mooi is dat gezegd!

Aangezien Poëzieweek een feest van, voor en door iedereen is, doen we hierbij de volgende oproep. Hebt u zelf een gedicht met als thema 'Thuis' dat u met de lezers van PrincEzine wilt delen ter gelegenheid van de Poëzieweek? Dat kan. Stuur uw (bij voorkeur korte) gedicht via e-mail naar prince-academie@ovdp.net, zodat we het zo snel mogelijk op deze pagina kunnen plaatsen. Bij een lang gedicht: geef enkele regels en voeg een link toe naar het volledige gedicht op internet. Vermeld ook kort waarom u het gedicht gekozen hebt. En noem liefst ook de auteur en zo mogelijk waar en wanneer het gedicht verschenen is.

We durven u niet te beloven dat alle gedichten terechtkomen in een volgende editie van de rubriek Gedicht van de maand. Maar een bloemlezing van de mooiste gedichten, is niet onmogelijk. We hebben dat al eerder gedaan…
 

Marianne van Scherpenzeel
Lid redactie PrincEzine

 

Terug naar de PrincEzine (op de website)? Klik hier.

 

---

Ingezonden gedichten

_{[de meest recente inzending staat bovenaan]}

Inzending 21

Beste Princevrienden,

Op de valreep een gedicht van de 9-jarige stadsdichter uit Den Bosch. Zij is vorige week tot kinderstadsdichter gekozen voor het jaar 2024 met als proeve van bekwaamheid het volgende, opmerkelijk 'volwassen' gedicht.

Hartelijke groet, Eliane Boileau, afd. afd. de Meierij

 

Thuis,
Het kabbelt trouw met je mee,
als je verdrietig bent of boos

Het geeft een slok water
zodat je weer rustig wordt,
verliefd en dan weer blij.

Voel jij je alleen? Dat is niet zo,
want thuis reist altijd met je mee.

Het laat je verdrietige of leuke dingen zien,
of iets heel fantasierijk,
dat doet het als je slaapt.

Als je moe bent, dan voel je dat,
door hoe het stroomt in jou.

Het brengt je overal heen,
je dobbert er met een bootje middenin

en je komt veel gevaren tegen,
maar meestal klopt je hart hard genoeg,
om er doorheen te komen.

 

Aniek Hamers, 9 jaar, Kinderstadsdichter Den Bosch 2024

 

                                                                                               

Inzending 20

Marie-Rose Mertens voegde enkele dagen geleden een reactie toe onderaan de pagina. Die wordt nu opgenomen in deze bijdrage. Zelf schrijft ze:

Toen ik puber was ontdekte ik het gedicht "A mi-voix" van Adolphe Hardy  [Waals dichter (1868 - 1954)]. Het ontroert mij nog steeds, en nu ik ouder ben, begrijp ik zoveel beter de laatste strofe. Een gedicht vertalen is helaas niet aan mij besteed, des te meer omdat het Frans mijn moedertaal is.

Marie-Rose Mertens, afd. Brugge

De redactie zocht tervergeefs naar een mooie vertaling op het internet. Dan maar ChatGPT ingeschakeld en zo kan je het resultaat zelf beoordelen.

_{[Klik op het beeld om uit te zoomen]}

                                                                                               

Inzending 19

Dag Marianne en andere Poëzieliefhebbers,

Voor het huis van de podiumkunsten 'het theater' schreef ik het volgend gedicht ter inspiratie voor de deelnemers aan onze gedichtenwedstrijd op de  Wereldpoëziedag:

Eliane Boileau, afd. de Meierij

THEATER

Theater  het thuis van de podiumkunsten
Het licht dooft langzaam uit als de gordijnen wijken
Eenzaam in de spot staat de nar van die avond
Ademloos wacht het publiek op grollen en grappen
Tijdloos zweven tussen tranen en lachen
Even verlost van dwingende regels en wetten tot ...
Rust, het doek valt, licht aan, applaus, masker op.
 

Eliane Boileau

 

                                                                                               

Inzending 18

Via Anne-Marie Lepoutre, afd. Haspengouw, kwam een bijdrage binnen van een afdelingslid, Jef Deplae.

In het kader van de Gedichtendag en de Poëzieweek met als thema "Thuis", heeft een kennis van mij op haar blog een compilatie gemaakt van teksten van leerlingen uit het vijfde middelbaar in Leuven waar ze lesgeeft. Ze formuleert het zo:

"Ik liet mijn leerlingen van het vijfde jaar in de klas nadenken over wat een thuis is. Wat telkens terugkeerde, was dat het een plek is waar je jezelf kan zijn en waar je veilig bent met daarbij een resem herkenbare familietaferelen. Met die insteek vulden ze op een beeldende manier "Mijn thuis is waar..." aan. Restte mij enkel nog om een compilatie te maken van hun woorden en beelden."

En het is een mooie getuigenis over hoe onze 16-jarigen hun "Thuis" bekijken en dit plastisch taalkundig verwoorden.

Groetjes

Jef  Leplae, afd. Haspengouw

 

Mijn thuis is waar ...

het stil mag zijn
we samen kunnen zwijgen
drukte rustig wordt
mijn gedachten pauzeren
ik vrij ben
ik kan ademen
ik aan niks moet denken
ik zowel zing als vloek
ik kan kiezen en verliezen
ik geen rol hoef te spelen
ik als een zwerver kan rondlopen
ik mijn gênantste pyjama draag
 

                                                
 

Mijn thuis is waar ...

Den Dreef is, de frituur in Heverlee
mijn Playstation staat
mijn spullen rondslingeren
mijn bed me in slaap wiegt
mijn kat ijsbeert tot ik er ben
mijn tandenborstel vrolijk zoemt
ik boterhammen met choco eet
ik mijn roots kan proeven
ik "ya vengo" roep als het eten klaar is
ik elke dag moet afwassen
ik veel te vaak de tafel dek
kraanwater het beste smaakt
we pistolets eten op zondag
we de dag beginnen in kamerjas
 

                                                
 

Mijn thuis is waar ...

de keukentafel iedereen kent

er soms ruzie is

de zomers beginnen in de tuin
de muren mij beschermen
de muren geen oren hebben
de wanorde welig tiert

het normale bijzonder is
alleen zijn niet eenzaam is
eenzaamheid aangenaam is
de realiteit niet bestaat
altijd iemand op me wacht
altijd ergens een lamp brandt

Mijn thuis is waar ik steeds weer thuiskom 

 

                                                                                              

Inzending 17

Uit Den Bosch kregen we van Eliane Boileau, afd. de Meierij, volgend gedicht binnen:

Thuiswoorden

Thuis is waar ik mijn woorden vind
in de boeken in mijn hoofd,
in de boeken naast mijn bed 
of opgeborgen in de kast.

In versjes uit mijn vroege jeugd
met glimlach en gebaar.
de nonsens op rijm 
met schaterende lach.

En ouder wordend de dichtbundels 
vol poëzie die openbreekt;
en in de verhalen van de wereld 
reizend in mijn veilige huis.

Nu is thuis spreken in mijn eigen taal
de woorden die ik vind voor mijn geliefden
geheime woorden die zij verstaan.
Zij vinden onderdak in mijn taal, mijn thuis.
 

Eliane Boileau

 

                                                                                               

Inzending 16

Beste,

Ik stuur drie gedichten over thuis.
Als jullie er eentje willen opnemen, ben ik blij.

Vriendelijke groet,
Valère Gijbels, NT&C afd. Prinsbisdom

^{[ noot redactie: dit is het tweede gedicht, het eerste staat bij inzending 2]}
 

Thuis

De met eik bezette deur schuurt wanneer
ik mijn voet, schouder en hand ertegen zet.
Ik sluit snel de deur achter me en hoor een haperend blauw brommen in de kamer.
Wanneer de vlieg gaat zitten op het bloemenbehang, wordt het stil
als in een pauze tijdens een onweer.

Hier zakt haar zetel door, de Tv-gids van toen ligt open op ‘Mooi en meedogenloos.’
Zijn cache-poussière verschuilt zich achter een kast. Haar
voorschoot ligt strak gestreken op de stoffige tafel.
De vlieg vliegt op, de stilte ook.
 

Valère Gijbels

 

                                                                                               

 

Inzending 15

Van Karen Wijdicks, afdeling Breda, kregen we 2 gedichten.

 

VI

Een huis hoort te zingen
maar ons huis zwijgt.
De ramen hangen scheef
in de gerimpelde kozijnen,
ze zijn beslagen, één veeg
en je ziet weer even
wat zien had kunnen zijn.
De deuren klemmen,
kieren, de klink
is al gesmolten, of verijst
en als ik in- of uitga
klaagt, kreunt het hout
zoals een vastgebonden dier
dat nauwte niet meer uithoudt.
 

Judith Herzberg
uit de bundel Klaagliedjes, uitgegeven bij De Harmonie, 2011
 

                                            
 

Thuis

Thuis is
waar je geur woont
waar je lacht
en 
waar je huilt
je gewone zelf vertoont
waar je slaapt en
waar je eet
dag na dag leeft
verhalen vertelt
ook van lang vervlogen tijden
waar je liefde ontvangt
en liefde geeft
de tijd vergeet

thuis is
waar het licht is aangegaan
en waar 
als jaren zijn verstreken
het ook weer wordt gedoofd

als niet meer
in een toekomst kan worden geloofd

dan thuis naar eeuwige rust
mogen gaan
thuis

Riette Kolk
uit de bundel zonder leestekens, uitgegeven bij Mijnbestseller B.V., 2018

 

 

                                                                                               

Inzending 14

Waarde lezers,

Mea culpa dat ik al enige tijd niets van me liet horen, ik beloof beterschap.
Gezien vandaag weer in het teken staat van poëzie, hieronder mijn bijdrage,

Ik groet u,

Pomerio, alias Dirk van Bogaert, afdeling. Antwerpen ‘t Wit Lavendel.
 

 

Thuis

Thuis is wat ik mis
Als ik ergens ben waar het naar nergens neigt.

Maar thuis is een warm huis waarin ik reis
Elke morgen in een ander spel van lijnen
en zichten en alle hoeken van alle kamers
Ontrafeld, verwikkeld met de tuin
In alle seizoenen van het helmgras
En de meeuwen zwevend op de wind

Aan de kim kleurt de avond rood
Over mijn gedachte dagen
Van een (t)huis waarin ik
kan zijn wie ik ben:
een reiziger in mijn eigen leven
en jij reist met me mee

 

Pomerio
Gedichtendag 2024

 

                                                                                               

Inzending 13

Geplukt uit de nieuwsbrief van januari van Marlies Verdoodt, 'schrijver van woorden en teksten', en ... dochter van woordkunstenaar Francis Verdoodt (+). In haar online 'woordenwinkel' kan je poëtische wenskaarten aanschaffen voor alle gelegenheden. Naast haar poëtisch schrijfwerk maakt ze ook verbindende teksten voor zorgzame organisaties en ondernemingen.

Voor de poëzieweek 2024 stuurde ze onderstaand bericht en gedicht naar haar volgers (zie ook haar facebook- of instagram-pagina):

Jan Van Daele, afdeling Keerbergen

 

Zo fijn dat jij hier bent.
Dat je me leest.
Kom heerlijk thuis vandaag.

Marlies Verdoodt

 

                                                                                               

Inzending 12

Hallo Jan,

Ik zou ook graag een gedicht, een haiku, insturen.

 

mijn geboortestraat
alles is kleiner geworden
behalve de boom

 

Ria Giskes-Pieters
Straatgedicht in Den Haag

 

mvg
elwin lammers

 

                                                                                               

Inzending 11

Beste vriendinnen en vrienden allemaal,

Gedichtendag en het thema “Thuis” van de Vlaamse poëzieweek inspireerde mij tot volgende haiku´s:

Hartelijke groet,

Marc Hertens, afdeling Limburg I

 

Dag, gedichtendag
Poëzie vult hart en ziel
Samen genieten

                                        

Een huis is pas thuis
Met warmte en liefde vol
Waar jij welkom bent

Marc Hertens

 

                                                                                               

Inzending 10

Beste Poëzieliefhebber,

Met gedichtendag heb ik aan jullie gedacht om dit gedicht te schrijven met het  vooropgestelde thema "Thuis".
Ik wens jullie er goede ontvangst van en ook leesplezier.

Met glimlachende groetjes,

Philippe H. Rotsaert, afdeling Limburg I.

 

Thuis zijn

Thuis zijn is verblijven in woorden
   is wonen in een gedicht
   is je woning inrichten
   is een bloemenperk schikken
   is malse regen op je hoofd ontvangen
   is een roodborstje met een zangvlek
   is iets vieren met ondernemende senioren
   is elke feestdag goed doorkomen
   is een kerstboom bollig opsmukken
   is gelukkig een leuk boek lezen
   is in Nieuwpoort op de dijk wandelen
   is toevallig die fijne Noor ontmoeten
   is alleen bij jou zijn
   is gewoonweg ... genieten.

Philippe H. Rotsaert

 

                                                                                               

Inzending 9

Beste Prince-vrienden,

In het kader van gedichtendag Thuis deel ik catsharing poëzie met u. 
Eigen werk.

Lieve Michaux, afdeling Haspengouw

 

Lieve kat

Je thuis naast mij
kattengespin,
pootjes naar boven
of onder je lijfje
gekruld
een kusje
een koppeknufje
een aaitje onder je kin.

Je thuis, bij mij
poezengeluk
een ronkend lijfje
nooit een kijfje
een kussentje hier, een bedje daar
de liefde kon niet meer stuk.

Plots bleef je weg
weg van je huis
weg van je thuis.
Je zei geen vaarwel.
Waar moeten we zoeken
de tijd gaat te snel.

Je thuis naast me
mijn droevig hart.
We blijven wezenloos achter
bedroefd en verward.
Lieve kat
kom terug naar huis,

Lieve Michaux

 

                                                                                               

Inzending 8

Beste poëzievrienden,

Met de poëzieweek in Vlaanderen en Nederland staat dit jaar het thema ‘thuis’ in de kijker. De mooiste woorden ontspruiten vaak op de plek waar we ons het meest thuis voelen. Poëzie kan mensen vieren, verwelkomen en zich thuis doen voelen. Het kan ook troost van een warme thuis bieden op moeilijke momenten van afscheid, rouw en verdriet.

Dit gedicht van Kees Hermis roept de herinnering op aan onze eerste thuis. ‘bekende vreemdeling’, een personificatie, een tegenstelling die doet nadenken, wat herinner ik me nog van dat huis, klopt het wel wat ik me herinner? De alliteratie in de tweede strofe is opvallend ‘voordeur, verveloos, vastgegroeid, verleden’ en zindert nog na in de derde strofe ‘vitrage, vlagen’. De Arabische muziek wijst misschien op de evolutie tot een multiculturele wijk. Iedereen kan meestappen in het verhaal van een jonge moeder die de kinderwagen duwt en met haar glimlach de buren vertedert.  In de slotregel neemt de dichter het huis, zijn thuis mee in gedachten.

Hartelijke Princegroet, Van bij mij thuis tot bij jou thuis,
Greet Jacobs, NT&C coördinator afdeling Keerbergen

 

Van toen

Oog in oog met mijn geboortehuis
keek ik in het gezicht van een
mij bekende vreemdeling

de voordeur verveloos stond
vastgegroeid in een geleefd verleden

wind speelde met vitrage in
de open bovenramen en mengde zich
met vlagen Arabische muziek

ik zie mijn moeder, nog een jonge vrouw,
met mij naar buiten komen, een witte
muts draag ik, lig in de kinderwagen

haar glimlach kleurt de straat
in tere voorjaarstinten groen

ik zag en dacht zo ging dat toen,
nam mee de plek waar ik begon
 

Kees Hermis

Uit Dichter. N° 29 Gedichten over thuis voor kinderen van 6 tot 106, gemaakt door www.plint.nl

^{Kees Hermis, pseudoniem van Cornelis Hendrik Herman Wisse (°Hulst 1941) was werkzaam in het onderwijs en debuteerde in 1977 met de dichtbundel Vrijgesproken. Sindsdien verscheen een groot aantal bundels Stuiflicht, een bloemlezing van 25 jaar poëzie (2003), Gezongen steen (2008), Tijdland’ (2010), de bibliofiele uitgave Wat bomen weten (2013), De val van de witte duiven (2014), Het jij-syndroom (2018). Op de snaren van het licht (2020) is zijn jongste publicatie. Hij woont en werkt in Rockanje, is ook beeldhouwer van houtsculpturen. Daarnaast publiceert hij in meerdere literaire tijdschriften. Voor hem is dichten een vorm van ademhalen. Als romanticus pur sang zegt hij daarover: Mijn poëzie is te omschrijven als een uit onbestemd heimwee geboren antwoord op werkelijkheid. Een soort van thuiskomen. [ Bronnen: Brabant Cultureel – april 2016, Poeziecentrumnederland.nl , weekblad Westvoorne.nl 8 november 2020]}

^{[ Foto: Elsinga, J. / collectie Regionaal Archief Alkmaar / FO1014958]}

 

                                                                                              

Inzending 7

Beste Prince-vrienden,

In bijlage een gedicht van Stijn De Paepe “Een huis”.

Met Princelijke groet,
Anne-Marie Lepoutre, NT&C coördinator afdeling Haspengouw

 

EEN HUIS   -

Een huis dat is vier muren,
Wat ramen en een deur.
Met links en rechts de buren.
Een thuis dat is de kleur van waargebeurde dromen.
De warmte en de geur van mensen die er wonen
En mensen die er komen.
 

Stijn De Paepe (uit Vers Gezocht,  Lannoo 2022)

 

                                                                                               

Inzending 6

Geschreven naar aanleiding van een laatste bezoek aan het huis van mijn grootouders voor de sleutels aan de koper werden overhandigd

Ludo Verougstraete, afdeling Limburg I

 

Ouderlijk huis

Domein van stilte 
“Werk met vlijt en vraag Gods zegen” 
en “anno 1920”
Staan gebeiteld in goudletters
voor de eeuwigheid
In doorleefd parket sijpelen verhalen
Naar schimmelmuren
Van bals, festijnen
Van ziekbed, afscheid
Chopin, kristallen lusters
Beslagen zilveren
Missaal met santjes
Christus Koning met vinger stof.
Kille oorlog hangt
In de vezels van zwijgen
Shrapnel en Kommandatur.
Dichtgemetselde wijnkelder
Koude roetstoof
Huis van vervlogen zielen
Adieu bompa
 

Auteur: Ludo Verougstraete

 

                                                                                               

Inzending 5

Beste Prince-vrienden,

Poëzie over Huis en Thuis….er is zoveel, heel veel moois….het allermooiste voor mij schreef Rutger Kopland.
Dank voor het fijne initiatief.

Hilde Boone-Kirsch, echtgenote van Prince-lid Johan Boone
 

ONDER DE APPELBOOM

Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.
 

Rutger Kopland

Uit Onder het vee, 1966

 

                                                                                               

Inzending 4

Beste redactie van PrincEzine,

Ik trek de stoute schoenen aan door te reageren op de digitale uitnodiging op de website van de Orde van den Prince. Hieronder een pastiche bij een gedicht van de Afrikaanstalige dichter N.P. van Wyk Louw. Ik weet niet of een pastiche een goede naam heeft in de letterkunde. In Afrikaans kan ik uit twee bronnen geen negativiteit vinden:

• Letterkundige Sakwoordeboek vir Afrikaans (A.P. Grové, 1976 NASOU Bpk.) en
• Handwoordeboek van die Afrikaanse taal, sesde uitgawe (Gouws, R.H. et.al., 2015 Pearson)  

Op dbnl is het een ander verhaal. 
Pastiche 1? Nee - dit gedicht bevat geen fragmenten uit andere gedichten van andere dichters.
Pastiche 2? Nee, ook niet helemaal. Dit gedicht is niet geschreven uit "een gebrek aan inspiratie" (integendeel!) of uit een "overdreven bewondering van een auteur". Het is niet een persiflage of parodie. Volgens mij is het ook geen "literaire mystificatie" van de oorspronkelijke inhoud (nogmaals - integendeel!) 

Wat is dit gedicht dan? Ik heb geen idee! 

Maar voor mij is het duidelijk dat ik blijkbaar daar behoefte aan heb om 

• op een vertrouwde tekst uit het Afrikaans in het zuiden 
• de beleving van iets nieuw uit mijn nieuwe omgeving hier in Europa - het noorden - onder woorden te brengen. Sneeuw is zeker iets nieuws voor een Hogenvelder uit ZA!

Daar heb ik mijn huisje in Tilburg voor gebruikt. Mijn thuis. Mijn ervaring van de eerste sneeuw. 

Hartelijke groeten,
Carina van der Walt (afdeling Tilburg)

 

Links is het oorspronkelijke gedicht (niet op dbnl), rechts de pastiche.

_{[Klik op het beeld om uit te zoomen]}

 

                                                                                               

Inzending 3

Beste Prince-vrienden,

Een groot dichter is aan mij niet verloren gegaan maar ik ben wél liefhebber van poëzie. Voor de maandelijkse samenkomsten van de Genkse afdeling van ons genootschap selecteerde ik in de jaren dat ik meebestuurde meer dan eens een ’nachtzoentje’, d.i. een passend gedicht dat onze Prince-vrienden ten gehore krijgen alvorens huiswaarts te keren. Naar aanleiding van de ‘princelijke' groepsreis naar Egypte in november jl. heb ik op verzoek van mijn afdelingsbestuur een bondig verslag opgesteld (zie website). Maar traditiegetrouw en als toetje heb ik er ook het beroemde renaissancegedicht “Heureux qui comme Ulysse a fait un beau voyage” van Joachim du Bellay aan toegevoegd. De wel zeer vrije, zeg maar gepersonaliseerde, vertaling is van mijn hand. De laatste twee strofen passen misschien in de opzet van de Poëzie-Week 2024?

Vriendelijke Prince-groet,
Marc Michaux, afdeling Genk 

_{[Klik op het beeld om uit te zoomen]}

 

                                                                                               

Inzending 2

Beste,

Ik stuur drie gedichten over thuis.
Als jullie er eentje willen opnemen, ben ik blij.

Vriendelijke groet,
Valère Gijbels, NT&C Prinsbisdom

^{[ noot redactie: hier het eerste gedicht]}

Vlinderstruik

Naast het oude huis van witte pleister en groene luiken staat
een opgeschoten vlinderstruik
met fijne groene blaadjes en paarskleurige bloemen met
een geur die ik weer ontmoet.

Elk blad, elk blaadje is een enig wonder. Van deze kromme struik met
zijn lichtpaarse bloemen en geklofte blaadjes, een twijgje met
een bloem breek ik af.

Geborgen in een sussende populier zingt een
lijster zijn lied voor zichzelf. Ik weet dat als hij niet zou zingen,
hij niet meer leven zou. Bij elke pauze hou ik mijn adem in en speur de hoge kruin af.
Na een eeuwigheid ga ik omzichtig heen, de bloem en de zang reizen mee.  
 

Valère Gijbels

 

                                                                                              

Inzending 1

Dag Marianne,

dit is al een hele ouwe, maar hij is me altijd bijgebleven.

Groet, Gerdie Klaassen, afdeling Hondsrug

 

De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat.

Dit heb ik bij mijzelve overdacht,
Verregend, op een miezerige morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.
 

Uit de bundel: 'Quiet though sad' (1947) van J.C.Bloem