Hilde Opgenhaffen over '14 jaar verhalen verzinnen'

Mrs Dalloway said she would buy the flowers herself…. , begon Virginia Woolf in haar boek ‘Mrs Dalloway’. Ik ben er zeker van dat Hilde E. Gerard dit een goede openingszin vindt.Onze voorzitter begon de vergadering met de keure, zoals het hoort. Natuurlijk had hij toen nog niet de tips van Hilde meegekregen…

Samen met Anne Vanden Broeck was Jan op de Gewestraad. Daar kwamen zij onder andere te weten dat de artikels van onze afdeling graag opgezocht en gelezen worden. Jan vestigt onze aandacht op de Prince-Academie. Een initiatief van de orde dat de moeite loont om in te duiken op een regenachtige herfstzondag. En die zijn er. Het thema voor najaar 2023 is ‘diplomatie’.

Dankbaarheid is er voor de goede zorg waarmee restaurant ‘Den Eyck’ ons telkens weer ontvangt en dit werd mooi verwoord door onze voorzitter.

De ledenwerving zit in de lift met enkele kandidaten in het vizier. Jan stelt een nieuwe kandidate voor, Annabel Parret. Zij kwam op de vergadering van 13 oktober al eens de sfeer opsnuiven. In bijlage hieronder vind je haar CV. Bezwaar tegen de kandidatuur kan aan het bestuur overgemaakt worden. We heten Leen Thielemans van harte welkom na positieve stemming met unanimiteit. Leen zal voor de volgende vergadering uitgenodigd worden.

Twee aktiviteiten verdienen extra aandacht: vooreerst is er de tentoonstelling ‘Louter Schoonheid’ in ’t Kristallijn in Mol met onder andere werk van Piet Van Leuven. Vernissage is op zaterdag 18 november om 15.00u. In de ‘Oude Alma’ loopt tot 17 december de retrospectieve tentoonstelling Raf Kovács sr. Dit met als thema ‘Ik zoek de mens’ en onder impuls van het Molse kunstgenootschap Art Cum Laude.

Om ons voor te bereiden voor de spreker van de avond werd ons knolseldersoep met spekjes en nadien gegrilde zalm met pompoenpuree en groene groenten voorgeschoteld. En het smaakte heerlijk.

Hilde Opgenhaffen kroop voor de gelegenheid in haar pseudoniem, Hilde E. Gerard, en leerde ons schrijven. Of dit was althans haar ambitie tijdens haar maidenspeech.

Hilde besloot op haar 18^de om sinologie te studeren. Dit bracht haar 4 jaar later voor een jaar naar Taiwan, waar ze Chinees sprak én haar toekomstige man ontmoette. Klaus spreekt Duits, dus Hilde sprak ook Duits in Taiwan. Onze spreekster onderwijst geschiedenis, Duits en Engels.Haar fascinatie voor het woord en voor geschiedenis is de rode draad. Het begon allemaal met een Vlaams filmpje en ondertussen zijn we 22 boeken verder, voor jong en dus ook voor oud. Met als intermezzo af en toe een citaat uit haar werk, voert Hilde ons mee naar de schrijverswereld met zijn valkuilen en kenmerken, eigenaardigheden en anekdotes. Een naam als Opgenhaffen komt blijkbaar niet op de cover, een biografie moet kort zijn en vooral bijdragen tot verkopen. Heb je goed nagedacht over de werktitel en de cover, en wat is het genre van je nieuwe boek? Heb je de personnages goed bedacht en waar is je crisismoment? En wat als de hele KMSKA moet ontruimd worden voor de schrijfster, om vervolgens op het fluwelen zitje aan de directeur dan maar te antwoorden ‘ik heb u vermoord op pagina 14’? Nieuwe woorden waren er ook toen Hilde en haar man, na omzwerving in het Verre Oosten en Duitsland, zich vestigden in de mooie Kempen: een veluxraam werd een koekoek en een schommel werd een stuur. De geschiedenis in haar boeken die in het verleden spelen, worden aan een nauwkeurige voorstudie onderworpen: wanneer werd het Hotel du Grand Monarque opgetrokken en wat een geluk dat PEAT & co in 1887 een nieuw leven kreeg!

Sterk vind ik dat Hilde boeken wil schrijven voor kinderen die niet graag lezen. Opdat ze de smaak te pakken krijgen en verder gaan in hun literaire camino.

Dank, Hilde, om ons mee te nemen in jouw boeiend verhaal!

Onze voorzitter sloot de vergadering af en toen reden we naar huis, ons afvragend wat ons volgende leesboek zal zijn.

Peter Braet, secretaris