Vriendschap en de Tijd

De secretaris van de afdeling Hulst (Zeeuws-Vlaanderen), Eddy van Paemel, verrast tijdens de Nieuwjaars-bijeenkomst (8 januari 2023) van de afdeling Heerlen de leden met een parabel over Vriendschap. De OvdP-afdelingen Hulst en Heerlen zijn gejumeleerd.

‘De parabel van de Vriendschap EN de Tijd’ …
… of is het  eerder ‘De parabel van de Vriendschap IN de Tijd’  ?

"Heel lang geleden, in de tijd toen de dieren nog spraken, voer op de golven van de zee een heel groot maar ook heel onvoorspelbaar schip dat “Leven” heette.  
Op dat schip woonden geen mensen, maar alleen gevoelens : Geluk, Tevredenheid, Mededogen, Ongenoegen, Vergeving, Verwaandheid, Droefheid, Vreugde, Ergernis, Vriendschap, Genegenheid …, en nog zo veel meer … te veel om allemaal op te noemen.  De vaarroute van dat schip “Leven” lag nergens vast en soms kwamen al die gevoelens helemaal niet overeen, maar Goede Wil zorgde er steeds weer voor dat uiteindelijk alles weer in de plooi viel en “Leven” zijn vaarroute terugvond en kon verder zetten. 
Op een dag werd aangekondigd dat er technische problemen waren en dat het schip wel eens zou kunnen zinken. Alle gevoelens eisten onmiddellijk een reddingssloep op om zich in veiligheid te brengen en Vriendschap, die hielp iedereen ! Vriendschap werkte zonder ophouden en was onverwoestbaar, en zou later wel voor zichzelf zorgen. Maar op een gegeven moment begon het schip te zinken en Vriendschap kwam tot de vaststelling dat alle reddings-sloepen genomen waren en er voor hem geen meer was.  Hij besloot dan ook om hulp te vragen.
Rijkdom, die natuurlijk in de grootste sloep zat, peddelde voorbij en Vriendschap riep :  “Rijkdom, mag ik meevaren, want ik heb je toch geholpen?”. Maar Rijkdom antwoordde dat het niet kon omdat zijn sloep vol lag met geld en waardevolle dingen en dat deze veel belangrijker waren dan Vriendschap. 
Toen roeide Verwaandheid voorbij, in een sloep met een protserig opgetuigde mast, maar ook Verwaandheid wou Vriendschap niet helpen, omdat Verwaandheid eigenlijk Vriendschap niet belangrijk genoeg vond om er trots op te zijn.
Toen vaarde Droefnis voorbij, maar Droefnis was zo met zichzelf bezig dat ze zelfs niet merkte dat Vriendschap in de problemen zat. Dat was ook zo met Geluk, want die was zo gelukkig dat hij niet eens zag dat Vriendschap hem wenkte en nodig had ! 

Maar opeens hoorde Vriendschap een heerlijk warme en lieve stem die riep “Kom Vriendschap, kom maar in de boot bij mij !”.   Vriendschap was verrast, en aarzelde, maar hij had eigenlijk geen andere keus dan in te gaan op de uitnodiging. Ze roeiden beiden zwijgend samen verder tot ze aan land gingen, en namen toen met een warm hart afscheid van elkaar. Ze gingen elk hun eigen weg, maar Vriendschap had nadien zo veel spijt : hij was bij het afscheid zo ontroerd maar ook zo dankbaar geweest dat hij was vergeten te vragen hoe zijn vriend heette.
In de loop der jaren heeft Vriendschap vele malen Kennis en Wijsheid ontmoet, en heel veel van hen geleerd, en op een dag vroeg hij hen : “Wie zou mij toen toch geholpen hebben ? “.  Kennis en Wijsheid antwoordden onmiddellijk : “Dat was Tijd !”. 
“Tijd ? ”, vroeg Vriendschap, “Waarom heeft Tijd mij toen geholpen ?”. 
Kennis en Wijsheid glimlachten en antwoordden : “Als je ouder wordt, dan besef je dat alle gevoelens op de boot van het Leven gepaard gaan met hoogten en laagten en zeer tijdsgebonden zijn, maar ook dat alleen het ouder worden en het voorbij gaan van de tijd uiteindelijk de waarde van échte en héchte vriendschap doen inzien en doen  koesteren”.
                                    
EVP – januari 2023

‘The parable of Friendship AND the Time’ …
… or should it be ‘The parable of Friendship IN Time’
A long time ago, in the time when the animals still spoke, on the waves of the sea sailed a very large but also very unpredictable ship called "Life".  
On that ship lived no people, but only feelings : Happiness, Contentment, Compassion, Displeasure, Forgiveness, Conceit, Sadness, Joy, Annoyance, Friendship, Affection ..., and so many more ... too many to list them all.   The sailing route of that ship "Life" was nowhere fixed and sometimes, or even often,  all those feelings did not match at all, but Goodwill always ensured that eventually everything fell back into the fold and "Life" thus found its sailing route again and could continue its itinerary.
One day it was announced that there were technical problems and that the ship might sink. All feelings immediately demanded a lifeboat to get to safety and Friendship was on the spot ready to help everyone.  Friendship worked without ceasing and was indestructible, and would later take care of itself, so he thought !  But at some point the ship began to sink and  Friendship came to the conclusion that all the rescue sloops had been taken and there was none left for him.  Then he decided to ask for help.
Wealth, which of course was in the biggest sloop, paddled by and Friendship shouted: "Wealth, can I sail with you, because, remember, I helped you, didn't I?". But Wealth replied that it was not possible because his sloop was full of money and valuable things and that these were much more important than Friendship.
Then Conceit rowed by, in a sloop with a prostrately rigged mast, but also Conceit did not want to help Friendship, because Conceit did not consider Friendship important enough to be proud of.
Also Sadness sailed by, but Sadness was so preoccupied with itself that it didn't even notice that Friendship was in trouble. That was also the case with Happiness, because it was so happy that it did not even see that Friendship beckoned and needed him!
But suddenly Friendship heard a wonderfully warm and sweet voice that shouted "Come Friendship, come in the boat with me!".  Friendship was surprised and hesitant, but in fact he really had no choice but to accept the invitation. They both rowed silently together until they went ashore, and then said goodbye to each other with a warm hug, knowing that they probably would never meet again.  They each went their own way, but Friendship regretted so much afterwards: he had been so moved but also so grateful when saying goodbye that he had forgotten to ask what his friend's name was.
Over the years Friendship has met many times Knowledge and Wisdom and he learned a lot from them, and one day he asked them, "Who would have helped me then?".  Knowledge and Wisdom looked at each other and  immediately replied, "That was Time!". 
"Time?" asked Friendship, "Why did Time help me then?".
Knowledge and Wisdom smiled and replied: "Already then, Time knew that as you get older, you realize that all feelings on the boat of Life are accompanied by highs and lows and are very time-bound, but also that only the aging and passing of time ultimately make you realise and cherish the value of a real and genuine friendship that lasts for ever !”.
                                            EVP -2023