Lezing over naziroofkunst

Na acht jaar archiefwerk in binnen-en buitenlandse archieven schreef Standaard-journalist Geert Sels  ‘Kunst voor das Reich’. Dat is het eerste boek waarin de geschiedenis van de nazi-roofkunst uit België in al zijn aspecten wordt beschreven.

In de lezing vertelde Geert over de trafieken langswaar belangrijke schilderijen van Memling, Van der Weyden, Jordaens en Cranach ons land verlieten. Aan de hand van beeldmateriaal en archiefdocumenten werd duidelijk hoe privéverzamelaars, kunsthandelaars en grote veilinghuizen meegingen in het nazi-programma.

Na de oorlog keerden sommige schilderijen terug naar ons land. De meeste vooraanstaande Belgische musea hebben kunstwerken die ooit in nazi-Duitsland waren. Hun herkomst is onopgehelderd. Na de publicatie van ‘Kunst voor das Reich’ kregen enkele Belgische musea een claim om schilderijen terug te vragen. Over welke schilderijen gaat het? En waarom worden ze teruggevraagd? En hoe reageert de overheid daarop?

Dé ontdekking is dat veel kunst uit België via een omweg naar nazi-Duitsland werd gebracht. Daardoor zijn er nog altijd schilderijen in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Tsjechië, zelfs Jekaterinenburg die na de oorlog naar België hadden moeten terugkeren. Waar hangen de Colijn de Coter en de Frans Francken die Hermann Goring in Hotel Métropole in Brussel kocht? En de Belgische Memling die Hermann Göring bij zich had toen de Amerikanen hem arresteerden, waar zou die naartoe zijn?